Şiirimsi..
O latîf demler ki, Ne pâyitaht ister, ne servet-i dünyâ… Yalnız tekrar ister, Yalnız âvâz ister dilde, Ki her söylenişte, Bir nebze daha kök salar yâdigâr-ı huzur. Ey sergerdân rûh, unutma: Saadet bir kere gelmez, Tekrârla vücûda gelir, Her demde, her nefeste, Her visâlde bir daha doğar. Görmez misin gül-i bahârı, Her sene yine çıkar, yine kokar; Neden olmasın gönlün bahârı da Her sabah bir gülşen gibi uyanmasın? Gel, o halde, Yâri yine sev, Dosta yine kelâm et, Çocuğa yine gül, Ve hayâti her seferde yeniden alkışla…