Mâveramm

Bu dünya —âh bu aldanış menzili— cilâlı bir sûret pazarından başka nedir ki ? 

Çaresizliğim içinde boğuluyorum, Gazze… Ama biliyorum; bu dünya bitince başlayacak olan adalet, Rabbimin huzurunda, teselli gibi sarıyor içimi." Bazı acılar kelimelere sığmaz. İçimde taşıdığım bu sızı da öyle… Ne yazıya dökülür, ne anlatılınca hafifler. Sadece gece sessizliğinde, yastığa dökülen gözyaşlarıyla konuşur. Sessizdir ama çok şey söyler… Her gün yeniden kanıyorsun, Gazze. Her gün, insanlığın öldüğü bir coğrafyada sen, sabrın en ağır sınavını veriyorsun. Bombalar düşerken sen secdeye kapanıyorsun. Çocukların, dualarla sarılıyor annelerinin bedenine… Gözyaşları değil, sabır damlıyor gözlerinden. Ben buradan sadece bakabiliyorum. Ellerim boş, yüreğim dolu. Bazen utançla, bazen acizlikle kıvranıyorum. Ama en çok da Rabbime yöneliyorum. Çünkü biliyorum ki zalimlerin tanımadığı bir Kudret var. Görmedikleri bir Mahkeme, erteledikleri ama kaçamayacakları bir Hesap Günü var. İnsanlığın sustuğu yerde Allah susmaz. Zulmün sürdüğü yerde, adalet gecikse de terk etmez. Bu dünya adalet...

Keşke Allah'a sarılabilseydim..